Koncepcja przedsięwzięcia kulturowego i edukacyjnego Pani Kamili Golec należy do najciekawszych, pod wieloma względami, projektów, z którymi już na etapie pierwszych idei zamierzenia miałem do czynienia w ostatnich latach. Najciekawszych, bowiem rzadko kiedy spotkać można tak holistyczny punkt widzenia na ewidentną potrzebę aktywności twórczej młodych ludzi a także szerzej całej lokalnej  społeczności.

Kreatywność, a w dalszej kolejności twórczość człowieka, to umiejętność zdobywana krok po kroku. Z pozoru wydaje się, że sztuka jest jedynie dla tych, którym „w duszy coś gra”. Nic bardziej uproszczonego, niepełnego, a w rezultacie nieprawdziwego, jak taki właśnie pogląd. Kreatywność rodzi się z osobistej potrzeby zmian, z potrzeby budowania, nie z destrukcji, także z chęci dzielenia się emocjami i myślą z innym, drugim człowiekiem.
    
Zajęcia plastyczne są alfabetem języka wizualnego. Ten zaś zagospodarowuje w naszym przeżywaniu, percepcji, w naszej podświadomości ponad 65% wszystkiego, co do nas, ludzi, dociera. Jak nigdy dotąd żyjemy w świecie obrazów rzeczywistości i jej obrazkowego przetworzenia. Poprzez ekrany komputerów, smartfonów, iPadów i telefonów, także reklamy, komunikację wizualną, opakowania itp. jesteśmy niejako „osaczeni” wizualnością. By móc ten język-obraz zamienić w procesie twórczym w wypowiedź, w sens, trzeba stwarzać ku temu możliwości.

Dziś, gdy szkolna edukacja artystyczna na poziomie szkół średnich kończy się po 60 godzinach zajęć jedynie i już w pierwszej klasie (!), to właśnie takie zamierzenia, jak PRACOWNIA TWÓRCZA KAMILI GOLEC mogą tę wyrwę w edukacji młodego człowieka nieco zasypać i wypełnić. Cenna i prowadzona w szeregu placówek Edukacja Pozaszkolna, oferowana zainteresowanym - mimo niepodważalnych osiągnięć - w niepełnym wymiarze spełnić może oczekiwane potrzeby i cele.

Spotkania z ołówkiem i pędzlem w ręku, przy obrazie i nad nim uczy skupienia i wolności wyboru jednocześnie. Uwalnia tkwiące w każdym człowieku pokłady wyobraźni, niezależności i empatii, ale też uczy, jak radzić sobie z przeróżną formą atawizmu, regresu rozwojowego czy wtórnego, nawracającego w starszym już wieku.
Zajęcia twórcze organizowane i dostępne, wielopokoleniowe i zróżnicowane w formie uczą bycia wobec sztuki, dawnej i współczesnej, otwierają każdego z nas na potrzebę akceptacji odmienności.
Tworząc swego rodzaju kulturową wspólnotę lokalną Zielonek Pani Kamila Golec ma zamiar skupić tych z pośród nas, którym nie obca jest praca poprzez doświadczanie, nieskrępowaną przygodę, która jest ku czemuś.

Twórczość jest niezbędną nam aktywnością. Dającą możliwość wizjonerskiej myśli w rozmaitych dziedzinach nauki i w jakimkolwiek zamiarze. Odkrywanie nowego, w miejsce kopiowania obcych kulturowo wzorów, jest także poszukiwaniem własnej tożsamości społecznej. Tej w wymiarze osobistym, rodzinnym, pokoleniowym ale także szerszym związanym z miejscem, w którym żyję.

Znam umiejętności, kompetencje i cechy osobowości Pani Kamili Golec. Była i nadal jest w środowisku Akademii osobą otwartą, więc kreatywną i twórczą. Postrzegającą i praktykującą własną twórczość, także zajęcia artystyczne i edukacyjne wobec innych, mądrze, i z bezinteresownym, osobistym zaangażowaniem.
Z naszej i mojej strony właśnie takie, jak ten zamiar zawsze będą spotykały się z wielką radością, uznaniem, pełną akceptacją i wsparciem, w którym chce się współuczestniczyć.

​

Z poważaniem,